Termopara typu K o wysokiej temperaturze powierzchni ze stali nierdzewnej
Opis produktu
Termopara to powszechnie stosowany element do pomiaru temperatury. Zasada działania termopary jest stosunkowo prosta. Termopara bezpośrednio przetwarza sygnał temperatury na sygnał siły termoelektrycznej, a następnie, za pomocą przyrządu elektrycznego, na temperaturę mierzonego ośrodka. Chociaż zasada działania jest prosta, pomiar nie jest prosty.
Zasada działania
Potencjał termoelektryczny generowany przez termoparę składa się z dwóch części: potencjału kontaktowego i potencjału termoelektrycznego.
Potencjał kontaktowy: Przewodniki z dwóch różnych materiałów mają różną gęstość elektronową. Po połączeniu dwóch końców przewodników z różnych materiałów, na złączu następuje dyfuzja elektronów, a szybkość dyfuzji elektronów jest proporcjonalna do gęstości swobodnych elektronów i temperatury przewodnika. W miejscu połączenia powstaje różnica potencjałów, czyli potencjał kontaktowy.
Potencjał termoelektryczny: Gdy temperatura obu końców przewodnika jest różna, szybkość wzajemnej dyfuzji swobodnych elektronów na obu końcach przewodnika jest różna, co tworzy pole elektrostatyczne między końcami o wysokiej i niskiej temperaturze. W tym momencie na przewodniku powstaje odpowiednia różnica potencjałów, zwana potencjałem termoelektrycznym. Potencjał ten jest związany wyłącznie z właściwościami przewodnika i temperaturą na obu jego końcach i nie ma związku z długością przewodnika, wielkością przekroju poprzecznego ani rozkładem temperatury na całej długości przewodnika.
Koniec, który służy bezpośrednio do pomiaru temperatury ośrodka, nazywa się końcem roboczym (znanym również jako koniec pomiarowy), a drugi koniec nazywa się końcem zimnym (znanym również jako koniec kompensacyjny); koniec zimny jest podłączony do urządzenia wyświetlającego lub urządzenia wspomagającego, a urządzenie wyświetlające będzie wskazywać, że termopara wygenerowała potencjał termoelektryczny.
