Powierzchnia ze stali nierdzewnej o wysokiej temperaturze, termopara typu K
Opis produktu
Termopara jest powszechnym elementem mierzącym temperaturę. Zasada działania termopary jest stosunkowo prosta. Bezpośrednio przekształca sygnał temperatury w sygnał siły termoelektromotorycznej i przekształca go w temperaturę mierzonego medium za pomocą przyrządu elektrycznego. Chociaż zasada jest prosta, pomiar nie jest prosty.
Zasada działania
Potencjał termoelektryczny generowany przez termoparę składa się z dwóch części: potencjału kontaktowego i potencjału termoelektrycznego.
Potencjał kontaktowy: Przewodniki z dwóch różnych materiałów mają różne gęstości elektronów. Gdy dwa końce przewodników z różnych materiałów zostaną połączone, na złączu następuje dyfuzja elektronów, a szybkość dyfuzji elektronów jest proporcjonalna do gęstości swobodnych elektronów i temperatury przewodnika. Następnie na połączeniu powstaje różnica potencjałów, tj. potencjał kontaktowy.
Potencjał termoelektryczny: Gdy temperatura obu końców przewodnika jest różna, szybkość wzajemnej dyfuzji swobodnych elektronów na obu końcach przewodnika jest różna, co stanowi pole elektrostatyczne między końcami o wysokiej i niskiej temperaturze. W tym momencie na przewodniku powstaje odpowiednia różnica potencjałów, która nazywana jest potencjałem termoelektrycznym. Potencjał ten jest związany tylko z właściwościami przewodnika i temperaturą na obu końcach przewodnika i nie ma nic wspólnego z długością przewodnika, rozmiarem przekroju poprzecznego i rozkładem temperatury wzdłuż długości przewodnika.
Koniec, który służy bezpośrednio do pomiaru temperatury ośrodka, nazywany jest końcem roboczym (znanym również jako koniec pomiarowy), a drugi koniec nazywany jest końcem zimnym (znanym również jako koniec kompensacyjny); koniec zimny jest podłączony do urządzenia wyświetlającego lub urządzenia wspomagającego, a urządzenie wyświetlające będzie wskazywać, że termopara wygenerowała potencjał termoelektryczny.
